виновен (прид.) - за (предл.)

- Мојата детска љубопитност и љубовта кон природата и животните се делумно виновни за незгодава. Но, не се жалам, направив одлични снимки.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Бидејќи сите нивни дела биле докажани и било потврдено дека сите четворица биле членови на „револуционерниот комитет“, кој имал за цел „да убива луѓе и да го урива градот“, именуваните едногласно биле прогласени за виновни за цитираните дела.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Немој да се навредиш, ибн Тајко“, потфрли најпосле претпазливо Марин Крусиќ, „ти, се разбира, не си ни најмалку виновен за тоа, но ние никогаш не би дозволиле да попаднеме под ропство како вас. Никогаш.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Да бидеш виновен за нешто што не си го направил.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Јазикот ми беше влакнест, старечки: лежеше во ковчегот на вилиците како бессилен мртовец.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Затоа не му реков на Симон Наконтик дека тој не е виновен за закланото воле.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го направи тоа тогаш кога му требаше поткрепа на неговиот народ, тогаш кога крвта која течеше низ нашите вени потрепери од ужас од каков што трепереле нашите претци.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И така, Евреите станаа виновни за своите страдања, за секое злосторство врз нив брат ми најде оправдување.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И слушајте, каква логика!!! Кој е виновен за загаденоста на Глобочица и Шпилје? Дрим е виновен!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
После, пак ќе излезе виновен за сѐ само Луков.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Можеби младината е навистина глупава, но не до толку да ги употребува оние медии што тврдат дека најинтересните работи во нивниот живот се глупави и опасни. Katz повеќепати докажал дека е сигурен апологет на популарната култура.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Популарната култура наводно претставува најголема закана за општеството; меѓу другото е наводно виновна за тоа што младината сѐ помалку чита и станува сѐ поглупава.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговите судови се, разбирливо, честопати нагласено претерани и еднострани (прашање е дали младината навистина така сама од себе разбира дека составен дел на културните пораки се и претерувањето и шокантноста), а и покрај тоа бројните податоци што ги наведува се мошне важни за расправата за ефектите на популарната култура: “Според податоците на ревијата American Demograph- ics, помладите возрасни се полиберални од своите родители - вклучувајќи ги и припадниците на бејби-боом генерацијата, од којашто произлегува поголемиот дел од денешните новинари на централните медии.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)