висок (прид.) - пламен (имн.)

Одевме ранорано и ја палевме. Избувнуваше жолт, висок пламен, а ние се греевме тукуречи цел ден.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Вивна висок пламен. Кругот на светлината се рашири.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ноќ е, августовска и ѕвездана. на крај Кукулино гори трошливата и стара куќа на покојниот Осип Крстин. Дури и небото е црвено од високите пламења.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)