вистински (прид.) - прашање (имн.)

Ти го отвори твоето срце толку широко и ме зема мене засекогаш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Еве, дури сега, пред портата на Саемот си го постави вистинското прашање: зошто неговата покана втаса во последен час?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Вистинските прашања ќе го добијат вистинскиот одговор, кога ќе се соочиме со сопствените стравови и кога ќе го кажеме тоа што срцето го криело сите овие години на искушение.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во нејзиниот случај вистинското прашање не е како, туку кога?
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
- Е, колку нѐ изврте човеков, токму како јагула, никако да дојде до вистинското прашање што му го постави секретарот за јагулите, за рибјите патеки, за да му се спаселе јагулите, - повторно коментираше Јагулче Дримски, но сега нечујно, онака за себе.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Една вечер така лутав наоколу, распрашувајќи се што би можел да сликам, а тогаш една моја пријателка ми го постави вистинското прашање: „А што ти најмногу сакаш?“
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Поставувањето на прашањево е повеќе опомена отколку вистинско прашање.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)