вообичаен (прид.) - инерција (имн.)

Навикнавме, по вообичената инерција на духот, да ја третираме книжевноста на југословенската федерација како целост, небаре врските меѓу Мирослав Крлежа, Иво Андриќ, Миодраг Булатовиќ и Васко Попа, на пример, се нераздвојни.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)