врел (прид.) - калдрма (имн.)

Сретна многу познати, уште од она време на крвавите воени години и се изненади - луѓето се менеа, имаа други лица и други облеки, а тој, влечејќи се по врелата калдрма, уште му се молеше на својот бог по крчмите и се кострешеше како гладен вепар.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Уште пред акшам, ибн Пајко се довлечка дома, стругајќи ги тешките стапала од врелата калдрма.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)