врел (прид.) - пепел (имн.)

И да размислувам: дали влажната белина на пролетните јаболкници го лекува очите и дали росата може да го изгасне врелиот пепел во човечкото грло.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Везув урликал како ѕвер, татнел. Набргу започнал да паѓа над градот врел пепел.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)