глупав (прид.) - насмевка (имн.)

На широчината ме пречека Димко, ситен и набиен, со обесени уши, со глупава насмевка, со полно црно лице.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Ајде, - рече потоа пријателски, со онаа иста, глупава насмевка, ајде, малечок, не биди дете!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)