гол (прид.) - коска (имн.)

Ни ги шурат главите до гола коска.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На волците не им требаше многу време и за да наскокаат и за да се вплетат еден во друг, насобирајќи се во својата жилава топка, што отскокнуваше, прштеше, цвичеше и крцкаше со забите, неразделно вчекнати околу голите коски на смртта, како во својата единствена и неизбежна патека кон сите идни вакви ноќи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
До гола кожа, до голи коски.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)