готов (прид.) - сум (гл.)

— Евет, паша ефенди! — пак тропна бимбашијата со чизмите и направи налево круг да излезе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Заповедај, готов сум да ја исполнам секоја твоја наредба, — одговори натажено бимбашијата и поздрави по војнички со удирање на топуците од чизмите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Готова сум да ризикувам, но само за нешто што вреди, не за некакви парченца стар весник.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Готов сум. Веќе ни болка не чувствувам ... Извлечи се сам.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
КАТА: (станува). Готови сме... (Влегуваат Ана и Јанкула.)
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Се обидувам да ѝ ја полулам болката, за да се прибере малку...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Првиот воз е тој од „пет часот” за Фолкестоне...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Исцрпен сум... готов сум...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Затнувам кај ќе стигнам!... Се трошам...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Легнувам малку на клупата... Има ќумбе до неа... Добро е... Темно е...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Пак ме зема, легнат сум, готов сум...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
По некое време тој рече: „Готов сум.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се свртев и се засмеав – за нозете му се имаа припиено тесните розеви панталони, кошулата беше во најразлични бои, а над сериозното лице со брада и наочари се издигаше капа со два портокалови израстока, кои завршуваа со зелени туфни.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)