грд (прид.) - вест (имн.)

Многу денови потоа и покрај солзите што тетка Боса Спиркоска ќе ги пролееше кога ќе си ја спомнеше грдата вест што ѝ ја донесе Смокот таа сепак беше сигурна дека нејзиниот син Благоја е жив!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не, не се во прашање фантазии или фатаморгани!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нели со грдо лице е славјето па и прозрачноста што ни се лелее пред очите! Ха, ха, ха!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури и тетка Боса Сотирова остана да коленичи пред огништето спотинајќи го огнот, иако со недели, секој ден по пристигањето на онаа грда вест кога некој ќе тропнеше ќе се стрчаше таа прва да втаса до вратата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Значи кога спомнувам леснотија што се лелее всушност мислам на лелеењето на нашето задоволство откако ќе наиде грдата вест.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)