густ (прид.) - даб (имн.)

Пред тоа сѐ беше како и што треба да биде во еден обичен зимски ден со сиво небо, полна мешина обесена над густите дабови, бессилни да го стресат од себе жолтиот покрив на восочните лисја.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Движејќи се низ густите дабови стебла, старецот подзапре и покажувајќи со раката на едно дрво, рече: -Во дабон има дупка на диви пчели. Оттаму доаѓа брмчењето.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Во водите езерски тонат врвовите на околните планини и зеленилото на густите дабови шуми.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Пред тоа сѐ беше како и што треба да биде во еден обичен зимски ден со сиво небо, полна мешина обесено над густите дабови, бессилни да го стресат од себе жолтиот покрив на восочните лисја.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)