долг (прид.) - просторија (имн.)

Се туткаа потоа со човекот што го тераше во долга просторија, без достатна виделина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Еден ден Клара ме однесе во таа долга просторија во која мирисаше на смрт.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се упативме кон последната во долгата просторија и Живко штракна со палецот и показалецот, небаре задоцнето се огласи глувнатото штракатало на запрениот воденичен камен на напуштената воденица.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Мирис на живо месо што се распаѓа, мирис на измет, мирис на пот, и среде таа реа, тела кои се превртуваа во пресрет на смртта, и тела кои вкочането ја чекаа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)