ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Ми паѓа на памет дека ако има живот после смртта, мора да има и следна смрт после која доаѓа друг живот и можеби така до бескрај.

Зашто не верувам дека некогаш ќе стасам до оној недогледлив хоризонт зад кој можеби има некој друг живот во кој би можел да влезам и да му се приклучам.

Тогаш би добило друг живот, и нему би му било арно.

И ќе живееме некој друг живот, некаде другде.

Си помислив и на тоа да не си нашол некоја друга и да не пошол по неа, па да си го смени името и да почне друг живот.

Дали наѕре во тишината на она Што обично го нарекуваме друг живот?

Ослободената насмевка на поетот е оставена во еден друг живот.

И, навистина Фаик Коница живееше друг живот во Бостон, каде што застана на чело на албанската дијаспора во Америка, го издаваше весникот „Дијели”, потоа во Вашингтон каде што долги години беше амбасадор на Албанија на чело со кралот Зогу.

Но неговиот живот беше друг живот...

Ракијата ме фаќаше полека ама сигурно, оти сонцето биеше ужасно; некој понуди и тревка, и јас, ненавикнат на неа, во еден миг видов светлина; помислив дека таа светлина не е од овој свет, дека тоа ми се јавува Бог; беше тоа светлина виолетова, еднаква во сите свои делови, совршена, постојана, оти не беше една во едно време и инаква во друго време, ниту за едни убава, а за други грда; беше тоа светлина преподобна; помислив дека можеби веќе сум во некој друг живот, дека сум умрел и дека ми е доделено некое ново тело; верував во реинкарнација, и таа помисла ме возбудуваше.

Но: онаа светлина! Ќе ја видам ли таа светлина преподобна уште еднаш, макар и во некој друг живот?

Што всушност се случило? Во таа состојба на опиеност, во која ниту сум бил на небото, ниту на земјата, во мојот облак светлина (никогаш од тогаш не сум ја видел таа светлина, а копнеам по неа; ќе ја видам ли уште еднаш, макар и во некој друг живот?), сум дошол до Луција, и мислејќи дека фантазирам за себе и во себе, сум ја изговорил целата фантазија, во два гласа, машки и женски, пред неа и пред нејзините другарки, што предизвикало општа смеа.

Но, оној цимет! Дали ќе го сетам уште еднаш мирисот на цимет од косата на Луција, макар и во некој друг живот?

Така ми се чинеше, а можеби грешев додека се обидував да си ја објаснам тегобноста на моето постоење.

А можеби, заради мојата приврзаност кон брат ми, ме мразеше мене затоа што беше немоќна да ја мрази онаа заради која нејзиниот златен Зиги се одвојуваше од нас; тој започнуваше друг живот, градеше нов свет во кој ние можевме да бидеме само попатни минувачи, во нашиот свет тој сега избираше да биде само гостин, а мојата мајка, ако ја замразеше Марта Бернајс, не можеше ништо да ѝ стори, отровот кон љубената на брат ми никогаш не би стигнал до неа и би останувал во мајка, и затоа ме избираше мене.

Долго го вртев во рацете тоа необично, чудно писмо, влажно, прозрачно, маглесто, на кое буквите му светеа со чуден сјај и од кое се теглеше конец- пареа и исчезнуваше во воздухот, од кое пафташе реа и миризма како од некој друг свет, како од некој друг живот.

Го вртев во рацете и се чудев, зашто такво писмо, без печат, со букви што светеа со чуден сјај и од кое се тегнеше конец пареа и исчезнуваше во воздухот, од кое павкаше миризба, тоа писмо како да беше дојдено од некој друг свет, од некој друг живот. Зад живот.

Имаше многу обврски, тежок живот, но сега, кога требаше да го напушти, не ѝ изгледаше толку одвратен. – Со Френк беше на прагот од еден друг живот.

Стоеше на врата, каскетот накривен, а разбушавената коса му паѓаше на поцрнетото лице.

Довидување, мило мое, може ќе се сретнеме пак во некој друг живот.

Додека целодневното фантазирање ќе го оставиме за некој друг живот, каде ќе живееме многу подолго и ќе имаме слободно време во изобилство.

И не може насекаде, или било каде што ќе ти одредат случајните конвенции на историјата, да ја почувствуваш најголемата приврзаност за земјата, место во кое ќе ти се случи најбитното во животот, во согласие со вечниот ритам на природата, а не со наметнатите амблеми на еден друг живот.

Бран не може да стаса друг бран. Еден живот не може да стаса друг живот.

Меѓу ова сино небо, кое ја одречува сета историја на земјата, со сите граници и храмови, со сите камени урнатини, и лицата на луѓето, загледани во вечноста на залезот на сонцето, нема никаде простор каде што би запрело нешто митско, историско, идеолошко.

Многу сум свесна дека по смртта нема ништо, нема друг живот, дека е тоа крај за оној што си оди.

Мајка, со каталогот на Ла Ринашенте, ни покажуваше дека таму, далеку, зад морето, постои еден друг свет, друг живот, којшто таа еднаш во животот го видела, го до­живеала.

И на Мајка Ервехе не ѝ било полесно. Таа морала да ѝ се потчини на семејната хиерархија. Беше научена на друг живот.

Но додека Мајка го имаше пред очи каталогот, ние можевме да живееме со надежта дека другиот живот ни е пред порти.

Не нè напушташе чувството дека сме требале да живееме еден друг живот, што нè оддалечуваше од овој што го живеевме.

Но, понекогаш смртта си иде како природен крај на еден голем и страдален живот чија мисија се преточува во друг живот.

Овој е преполн со разврат и црвени светла. Во друг живот.

Ќе лежам на твојот кревет. Сега ползам под него. Се кријам. Подмолно.

Твојот страв Во друг живот. На некое друго место.

Ќе кажеш дека сум само твоја. Во друг живот.

Твојот најголем кошмар. Најголем страв пријателе. Дали се одрекуваш од Сатаната?

Ќе бидам твое засолниште. Во друг живот. На друго место.

Се знаеме јас и ти од некое друго време.

Ќе се најдеме пак и во наредниот. Во друг живот.

За разлика од неговото однесување Нилика напиша: Понекогаш, додека ги отворам очите, овде, во еден друг живот, како да се будам во Пасажот, но овој пат во пасажот на мојот спомен, на мојата болка.

И над сѐ заради потемнетите греди кои како да пристигнале утринава, негде од далеку, од некој друг живот и веќе почнале да раскажуваат за минатото.

Меланхолија  Понекогаш кога ќе се сетам дека сум била љубена онака како што и сама-та сум посакувала во некој друг живот  ме обземаат морници од нелагодност својствена за оние кои не се од овој свет  а би сакале да бидат.  Смртно сама  Објасни си барем себеси за себе.  Несаканата љубов е еуфемизам за оддалечувањето од себе.  Кога себеси си стануваш туѓа како созреано, осознаено дете.

Ме баждарат за друг живот.

Почнувајќи да ја пишувам мојата балканска сага по педесеттата година од животот, имав постојано чувство дека беше доцна да ја остварам пишувачката мисија, каква што ја замислував низ балканската сага.

Моите книги, мојата балканска култура, мојата судбина беа прелеани во друг свет, во друг живот.