друг (прид.) - турски (прид.)

Тој се определи за разглед со Татко и на заемките со почеста употреба во балканските јазици како: фодул, фодулук, мурдар (гнасен, нечист), фајда (корист, полза), шаитлак (доказ, свидетелство).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тие беа испратени во различни краишта во поробена Македонија.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Секоја од нив е однапред благословена и предназначена за некого: која за паша, која за валија, мудур, заптија или кој и да било друг турски изедник.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Камилски најде и низа други турски заемки кои си го свршиле своето во балканските јазици, но чие значење не можеше лесно да исчезне, задржано или во усната и писмената народна меморија или на недоискажаното во новите зборови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
1. Сонцето веќе беше искочено високо над Перун и почна да припечува над главите на аргатките во оградите и нивите на Демовци, Селимовци, Мерсиновци, Адемовци, Гола Сабја, Маџаровци и другите турски чифлизи во Крушевица кога, во еден од убавите пролетни дни на илјада осумстотини осумдесет и... година, се вратија од полето Јован Пантовски и Адем Маџаровски и се качија на маџаровската кула.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)