еден (прид.) - дланка (имн.)

Си ги гледам рацете: крвта ми капе од едната дланка во другата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Молк и поначесто плачои, Баба, веќе подвиткана и од годињето и од болката, одеше тивко и кроце до ќошот, нежно надолу го повлекуваше масленичето, принесуваше запалено чкорче кибрит и, засолнувајќи го со едната дланка растрепереното пламенче, го доближуваше до фитилот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Со едната дланка ќе трга, а со другата ќе начекува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја отвори едната дланка и ми подаде сребрен прстен со голем зелен камен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Никогаш порано не бев го видел толку искривен и шашлив од грижи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Насмевнатиот лик на баба светна низ замагленото стакло - и една дланка за поздрав, и набргу топла прегратка: „Си ми пораснал, мил на баба!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ги забуцна ноктите во едната дланка и замре.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)