единствен (прид.) - господин (имн.)

Така тој дојде да умре во земјата на својата младост, во таа „тврдина на разум“ во која животот е исто онолку далеку од очите на јавноста како и нејзините недружевни граѓани, и протекува исто онолку мирно како водите на Рона.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Борхес не можеше да најде ниту мир, а камоли национално признавање во таа измачена земја во потрага по својата душа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тие господа сега се зад решетките, ги судат цивилни судови и ги судат аргентинските закони.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој генералите ги поистоветуваше со татковците на аргентинската независност и веруваше дека офицерите се “единствените господа сѐ уште кадарни да & служат на татковината”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)