заборавен (прид.) - колосек (имн.)

Но, со настапувањето на вечерта, старите изабени шини од заборавениот колосек одеднаш се возбудија.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Дента по блиските шини татнеа возови, шинобуси, пиштеа пробивно железничарски свирчиња, се сменуваа викови, песни, смеа, а стариот вагон на заборавениот колосек го гледаше сето тоа, слушаше и копнееше од мака.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Заборавениот вагон на заборавениот колосек само можеше да сонува за главниот колосек и за животот што тече по него.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Се водеше битка со дамна починатиот владетел...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И еве сега неговиот Галеб, како со сила создаден и одржуван феникс, треба да го оживее исчезнатото време... но и тој на крајот да заврши како старо железо, а Синиот воз да остане на некој заборавен колосек...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
(Воопшто сите предмети што можеа да се најдат на заборавениот колосек можеа да се наречат заборавени).
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Но еден ден се случи нешто неочекувано што заборавениот вагон од заборавениот колосек пак го врати в живот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Две чорлави деца, со црни вреќичиња на грб, заскитаа на заборавениот колосек.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)