загатлив (прид.) - лице (имн.)

Недалеку од нив седело на пресна липова пенушка златокосо грбле и со гајда и дедовски песни им го гонело сонот од тапите и сепак на одреден начин загатливи лица.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се работело на смени и ноќе, крај запален оган и под чадливи факели, и сето тоа движење на молчаливи сенки и сеништа чиниш било чинодејствие од некој друг непознат свет, небаре куп жилави корења биле поткренати од камен и земја со силата на мртвите пренесувачи на воденички камења.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)