залепен (прид.) - за (предл.)

Под шамија се спушташе на плеќи во прцлиња црна коса, измазнета и залепена за слепоочници.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Мирно да си спиеме без страв дека некој клечи под прозорецот или наслушкува со увото залепено за порта.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Онаа што го љубеше стоеше покрај прозорецот во кујната, со колковите залепена за топлиот радијатор.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Полека отпиваше мали голтки од првото кафе и ги гледаше ретките снегулки надвор.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Не го гледаше небото залепено за прозорецот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ќе се згмечам толку добро, како изџвакана мастика, залепена за ноќното масиче.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сега просечниот Американец седи пасивно седум часа дневно со очите и со носот залепен за телевизискиот екран. Тоа е грозно.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Едно време веќе сум сосема смалена, речиси залепена за земјата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Еден волк ќе излази едно место, па ќе се притаи залепен за земјата. По него друг тргнал.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
За среќа, со газот е свртен кон Родна, ама газот му е скоро залепен за неа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Овој црнец е гротескен симбол залепен за ѕидот на црвениот бар „Африка“.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ја погледнувам. Сините очиња се залепени за далечната модра планина.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- А што да не тера понадвор, вели Јоше Свирачот, кога мевот ни е залепен за плеќите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ете нѐ сега нас в среда наутро со нашите стомаци залепени за ‘рбетите, измрзнати, живееме по пештери, не пушиме, не пиеме и не правиме ништо, Том. освен што ги одржуваме своите прослави.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)