западен (прид.) - човек (имн.)

- Западниот човек – прифатив – задоволувајќи се само со одречување на постоењето на Бога, останува смирен, исполнет.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
А јас ја гледам таа слика и во мене се буди една гордост, му се фалам на некој западен човек, му кажувам дека јас сум потомок на овој јунак.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Откриени беа многу превези на источните култури и во свеста на западниот човек навлегоа нови облици на перцепција што го променија неговото примање на стварноста.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Седеше таму здодевајќи се додека Летка го плаќаше данокот на новосоздадената потреба на западниот човек. И ја посматраше.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тој премин не смееме да го разбереме како реално историски премин на свеста на западниот човек, бидејќи такво нешто никогаш не се случило.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Затоа нивните концепти на телото како повеќе да се спротивставени; преминот од Декарт кон Спиноза донесува пресврт во сфаќањето на телото.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Западниот човек (според енциклопедијата на Литре), судбината ја претставува како след на однапред препишани, неизбежни настани.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во овој однос кон животните Бургиба гледаше како западниот човек го презел арбитрарно правото да го раздвои човештвото од анималноста, кое судбински го опкружува, предизвикувајќи свесно еден циклус на планетарно проклетство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ова се случувало на празничните денови на Римската империја, но во денешни времиња човештвото осудува на мачеништво и свирепа смрт милијарди животни, размислувал утешно стариот Бургиба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нивната награда или спасот беше вон историјата и надвор од времето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Западниот човек со векови ќе го оправдува своето постоење на земјата во рамките на Историјата и историското време, создавајќи го своето општеството и силните личности.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)