зачуден (прид.) - поглед (имн.)

„Постои и радио, синко, и весник“ – ќе пропелтечеше тета Менка и веднаш ќе се свиеше пред мојот зачуден поглед: „Сакаш ли, злато мое, слатко од лубеница?“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Уште неседнат како што треба, извади од џебовите куп метални и книжни пари, дури и еден златник, но веднаш го врати во џеб, збунет од зачудените погледи на другите играчи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сѐ друго остануваше далеку од него, дури и оној зачуден поглед на неговото јаренце на прагот не беше во состојба да го натера да се посмее.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го виде зачудениот поглед на гостинот и се насмеа.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)