златен (прид.) - град (имн.)

Нека ми е уѓе: на таква глаа таков брич, што го велит тој збор татко, ем ак имам што го велит, чунки сѐ што ме учеше и ми велеше, сѐ по глаа ме удри. Ах, Боженце, и ти златна Богоројце!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ах јас сиромав - си рекол сам со себе - дали вака ми било речено, наместо од прасе месо да јадам понапред, сега си јадам жаби; наместо јагули и риби напред што јадев во златниот град Прилеп по ладните меани, сега си јадам гуштерици и кауѓерици.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
– „Ах, јас сиромав, си рекол сам со себе, дали така ми било речено, наместо од прасе месо да јадам понапред, сега си јадам жаби; наместо јагули и риби напред што јадев во златниот град Прилеп по ладните меани, сега си јадам гуштерици и кауѓерици.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Прага и го пленува и збунува, особено новодојдениот, кој за да го разгледа „златниот град“ не знае од каде да почне, зашто било од каде тоа да го стори нема да згреши.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)