извалкан (прид.) - со (предл.)

Си мислам дека сѐ што ми е извалкано со солзите ќе го измијам, ќе го исплакнам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Вистината мораше да се каже, зашто крпата беше извалкана со домат и јајца, а не смееше да се фрли.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
До слабото голо ноџе на Ане, во една влажна дамка лежеше парчето сирење, веќе извалкано со земја.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)