индивидуален (прид.) - идентитет (имн.)

Наместо да се повикува на оностраното, да се спроведува однадвор, да прибегнува кон трансценденталниот закон, власта под која стојат тие извира од она што се наоѓа од оваа страна на индивидуалниот идентитет, т.е. од колективната душа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
“Идејата е дека кога ќе умрете, или заради која било причина сте бестелесни, имате своја основна душа, која е вашиот индивидуален идентитет, вашата искра на животот, но таа во себе ги содржи ставовите, или цртите на личност, што се пројавуваат во нејзините различни инкарнации.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)