исправен (прид.) - во (предл.)

Скокнува од креветот, стои исправен во недоумица и виновно се смешка на себеси.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Не гледаше каде пука, не знаеше дали пред себе има некаква цел, не знаеше дали нешто погодил.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
На бакрорезот на еден од раните маниристи кои од Фиренца се преселиле во Рим, Франческо Салватио (1510-1563), Триумфалниот поход на Пријап, одушевените Менади влечат еден огромен („анатомски-изолиран“) фалус, исправен во колата, низ имагинарен антички пејсаж.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Низ улицата бавно минуваше долга колона камиони, со стражари со безизразни лица, вооружени со автомати и исправени во секој агол.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
ПАНСЕКСУАЛНОСТ Terribile e suave (Љубовта слатка и страшна)
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тој седеше сосем исправен во својот стол, додека неговите моќни гради се издигаа и потреперуваа како да му се противставуваат на удар на бран.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Стоеше исправен во место, вкопан, и покрај тресењето од неговата сопствена рафална стрелба.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)