ист (прид.) - тој (зам.)

Но, кога таа одговорност подоцна се доведе во прашање, истиот тој се обиде да ја одрече и да ја префрли вината на работниците, а дополнително дури и доведе лажни сведоци пред судот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Немилиот настан, кој спротивно на законот никаде официјално не беше евидентиран, ниту пријавен од страна на работодавачот, се случи кога, и покрај очигледниот дефект на машината и потребата од негово отстранување (отпушување на цревото за нанесување малтер) – а за да не се губи еден ден како би се отстранил дефектот на професионален и безбеден начин, сопственикот на фирмата нареди веднаш да се отстрани дефектот и да се продолжи со работа „на негова одговорност“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во истиот тој период во Охрид, Струга и други места учителствуваше големиот поет Григор Прличев.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Истиот тој ден, дваесетти август, Вангел оздола објави дека земјата менува.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Мајка ми била толку многу осамена, тажна и исплашена во истиот тој кревет, иако не морала да стане во шест часот наутро, да ги слуша вестите и да го поздравува знамето (кое и да е) ниту, пак, да јаде парче леб со салама или кашкавал, ако имала желба за некаков друг оброк сосема различен од тој. ...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Едно бонбонче го делевме сите тројца заедно, мајка ти, Пане и јас.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Сега одеднаш нема граници за неговата хиперсензибилност, кога треба да се наслушне и најсуптилниот трепет на националната душа, сега тој е решителен и храбар кога стотици илјади луѓе треба да се подигнат од нивните огништа и подалекувид е од сите кога на тој народ треба да му се покаже некаков пат, исто онака како што е како вистински стоик мирен и сталожен кога истиот тој народ го здогледува струполен во провалија.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Со целиот циклус на митовите сврзани со Црвената глава, истиот тој Црвената глава се наоѓа во неутрална положба во однос кон останатите ликови на митот: тој не е магичен помошник, не го движи дејствието, далеку е да биде од главните протагонисти.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Дишан го зел псевдонимот Rroze Selavy, со кој го потпишал овој филм, откако со истиот тој псевдоним се потпишал на разгледницата која му ја испратил на својот близок пријател Пикабија (“Pis qu ‘habilla Rrose Selavy”).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Имено, оттогаш, откога бил еднаш запишан во тефтерот, истиот тој сон им се сонил уште на шест различни лица во различни времиња и секогаш се обистинувал.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Подигањето на чифлизите стана така што мајсторите и потковичаните (нив, на последниве, тоа посебно тешко им падна: покрај што беа катадневно ангажирани во градежните работи, кршеа и довезуваа камења, сечеа плитари, бичеа греди, газеа кал и мешаа малтер, мораше да се грижат уште и за исхраната на мајсторите, за полето и за домазлакот) најпрвин го одредија просторот на кој требаше да бидат подигнати идните чифлизи, потоа истиот тој простор од Имотот и од селото го издвоија со широки сокаци и високи камени ѕидови.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Не сум сигурен за причините, но таму, во плевната, на љубовта гледав како на опасност, како на бегство од суштинските задачи, како на еден вид предавство.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Јас сметам дека е мал бројот на мажите што се спремни да го напуштат детето и мајката.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А истиот тој разум отворено ми шепотеше дека љубовта може да попричека.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дека уште утредента ако не и истиот тој ден можат тие туѓински војници да се појават во полето помеѓу двеве планини.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А во тој ден човекон што ја сретнал, младичот што и понудил да ја поведе со себе и што можел да ми стане и татко, бил облечен во војничка униформа и јавал бел, војнички коњ.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во секој случај истиот тој ден но вечерта Иван самиот ми призна дека Даскалов му подрекол некои слични нешта, веројатно настојувајќи да пронајде оправдувачки околности во врска со исчезнувањето на неоткриениот татко.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ахил се помирува со несомерливиот јаз меѓу чувството и неговиот израз дури при својата последна средба со Пријам, кој му дава пример како да живее со него – како да го пополни истиот тој јаз.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дека геј-културата, нејзината привлечност и нејзината публика требало коренито да еволуираат во истиот тој период е сосема очекувано.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но на повеќето од новите жители во геј-гетата заедничко им беше искуството на учество во еден нов, радосен и невиден општествен експеримент: создавањето заедница околу хомосексуалната желба, геј-сексот и геј-идентитетот.443 Тој општествен експеримент излезе кратковечен.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Откажувајќи се од секаков обид да го искаже она што навистина го чувствува кон Ахила, Пријам, несебично решен да си го откупи од Ахила трупот на мртвиот син, Хектор, му ги бакнува рацете на оној што му ги убил децата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тогаш целото човечко општење и целата човечка општественост ќе се распаднат, а предивото на човечката односност ќе се расука – како што некое време се расукува во мрачниот дел кон крајот од Илијадата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Имаше голема многуобразност на светогледи и начини на живеење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во Сан Франциско, процесот на планирање започнал во 1950-тите години.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто во истиот тој период, рекапитализацијата на американските градови, заедно со нејзината нужна поткрепа преку урбанистичко планирање и реновирање, веќе почнуваше да го менува урбаниот крајолик на САД.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И така, ќе ја загубат целата делотворност и ќе престанат да функционираат: веќе нема да можат да служат за испреплетување на луѓето во мрежа од општествени размени, ниту сега ниту во иднина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нужна беше психичка деколонизација: геј-мажите требаше да ги распознаат и да ги отфрлат туѓите, несоодветни претстави што околната култура на хетеросексуалноста им ги всадила во умовите. ‌Многумина геј-мажи ја отфрлаа радикалната идеологија на машкиот геј-живот, да нема збор, а многумина формираа свои подгрупи во рамките на геј-заедниците според своите сексуални вкусови, родови стилови, идентификации со конкретна општествена класа, политички симпатии, морал, вредности, интереси и навики.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Овие симпатии и додворувања на “крвавиот“ султан од страна на една христијанско-православна земја, којашто само пред 6 години го вкусила горчливиот пораз од војската на истиот тој султан (Турско-грчката војна во 1897 година), предизвикале вчудовиденост во Европа и принудило некои елинофили остро да реагираат.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- Христина, - ме изненади гласот на татко ми, во истиот тој момент кога ми се чинеше дека тој најмалку е преокупиран со мене.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Колку што знам, и кучињата си ја означуваат територијата, но во истиот тој означен простор, јадејќи маст - јадат и стап.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Таа, која истиот тој Господ го молеше за живот, сега го моли да ѝ дарува сила и ум за да не го погреши патот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Натаму тој изговараше чисти бесмислици, така што ништо не можеше да се разбере; можеше да се види само дека непристојните зборови и мисли му се вртеа само околу истиот тој шинел.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога го отворив „Гласот на јавноста“ што на масата го остави Аристин, прочитав во весникот дека истиот тој ден, во раните утрински часови, сум умрел. *
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Превод од српски: Лидија Николова
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но, половина век порано, 1771., истиот тој Гете со восхитување го беше открил постоењето на специфично германските уметност и книжевност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во пишувањето тоа се одвивало со помош на таканаречени „детерминативни“ слики кои се ставале зад напишаното, и му давале смисла, а самите не се изговарале. (Ibid.,стр. 18): „Кога египетскиот збор кен треба да значи „јако“, зад неговиот алфабетски напишан глас стои слика на исправен маж; кога истиот тој збор треба да изразува „слабо“, зад буквите кои го прикажуваат гласот следи слика на стуткан, омлитавен човек.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Е, кога ќе ги тргнам, ќе појдам кај истиот тој човек за да го прашам, зошто сè уште не се чувствувам совршена. ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кога ќе седнеше на столицата во кујната, главата ќе ти виснеше тажно надолу, не можеше да ставиш ни неколку залаци и пак истата "операција", истиот тој пат го поминувавме, неколку метри со ситни чекорчиња како да се неколку километри.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
На други пчели, пак истиот тој прав им го измеша со полен и им го даде да го јадат. На тие пчели не им беше ништо.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Сонуваше како одат на венчавање: таа облечена во истиот тој бел фустан, со бело венче на главата, а тој во црн костум - во костумот од татко му што го облекуваше само на свечености или кога ќе заминеше на некој научен собир; алиштата му се поголеми, а шеширот му паѓа на очи па постојано го поткрева.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Во истиот тој рок, основачот или член на неговото потесно семејство нема да може да основа ново заштитно друштво.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Во истиот тој рок, основачот или член на неговото потесно семејство не може да основа ново заштитно друштво (чл. 9, ЗИДЗВИЛ/јул.05).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Уште не го беше преболела тој страшно болен факт, кога истиот тој необичен поштар, нејзе непознат, едно утро повторно дојде кај нив. Со ново известување.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Кога се сеќаваше на таа средба со Елена, Марија сфаќаше дека истиот тој ден ја донесе решавачката одлука: ќе замине со Хелвиг. Едноставно така.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И навистина, дедот Стале го зеде малото Пеце под рака и осумнаесет години го главува момок на манастирот за по шест товари 'рж, две лири пари, опанци и храна да проси по селата за истиот тој свети Илија што му ги прибра нивчињата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Гротескно и непријатно но вистинито: секој од нас дваесет и четири часа дневно живее крај тезга: од девет до пет произведувам и продавам, се наоѓа од внатрешната страна на тезгата, а од пет попладне до девет утредента истиот тој/таа е од другата страна на тезгата и купува, купува...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Паметам, јас и моите врсници бевме уште деца кога истиот тој Бунде нѐ искачи во високата кула среде градот со единствена цел да не фрапира вадејќи ја од панталоните назрејаната скапоценост со глава на лисец.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дури подоцна узнав дека човекот од сонот е бесмртен за разлика од оној од животот!) Значи Мирко Бунде требаше да биде прв егзекутиран.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Веднаш сфатив, оценувајќи ги внимателно размислите, дека во овие нови околности на нашиот живот неговата силина и машкост многукатно се имаат зголемени со оглед на местото и положбата што ја заземаше во извршната власт.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Како можев да изигрувам неупатеност за да помислам на некој вид амнестија? (За жал не го сфаќав доволно сериозно укажувањето дека сепак постои разлика помеѓу убиство на човек од животот и убиството на истиот тој човек но од сонот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но во мене од истиот тој момент, кога ми ја раскажа приказната, се јави помислата дека и тој се посомневал оти неспомнатата убавица била токму Пелагија и ниту една друга.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не отиде претпладне в црква, но истиот тој ден вечерта замина кај Иван Степанович .
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Инаку, од кои други причини ќе се впушташе во прераскажувањето на таа обична историја.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А потоа, големите слики на истиот тој крал што се продаваа по книжарите, со слични но и со поуверливи пораки, беа многу поефтини.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Произлегува дека сепак не е сè во љубовта, па и кога е во прашње љубовта кон еден крал, туку и во цената што треба да ја платиш за да ја потврдиш таа љубов.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Едно сабајле, околу единаесет, си тргнав накај истиот тој здебелен другар Мартин, онака, да се видиме.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Бреза и јас вечеравме, истиот тој ден кога ги добивме казните за нашата расправија.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Квечерината од истиот тој ден со рингишпилот, најпрво ме побара Аделина по телефон, а потоа, малку подоцна, и Огне.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тоа сеќавање ме возбудува и растреперува неверојатно многу, истовремено растажувајќи ме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сеќавањето, пак, на полани ова време, кога јас бев во истиот тој Дизниленд во Париз, ми е толку свежо како да не поминале цели две години оттогаш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Биси, знаеш што? Многу е фраер оној Огне. Што велиш, да се фатам со него, а? – директно таа мене.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Уште поголемо задоволство ми правеше палмата која ја чувавме на истиот тој балкон веќе две години, уште од самото вселување во тој стан.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)