истоштен (прид.) - човек (имн.)

- Орелот е поголем од мене, - мудро одговорил жеравот. – Но лебот не е пронајден со негова заслуга.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Крај шупливото дрво минал истоштен човек.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Истоштениот човек се тетерави за да работи таму каде што секоја работа е залудна, а навалата на просечност сѐ опфаќа...
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)