каллив (прид.) - трага (имн.)

А Ане врескаше и се обидуваше да стане, оставајќи калливи траги по бетонската патека.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Павле ја извлекува главата и ја брише потта со ракав кој остава на лицето калливи траги. - Сега можеме да појдеме.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
На крајот чичко Тони ја фати за рамо, ја крена и влечејќи ја, ја изнесе од дворот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)