крив (прид.) - нос (имн.)

Море пострашно – некоја авет со закврвавени очи крив нос и расплетена коса, од селските приказни.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Ми се доближија. Се наведнаа над мене.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Го вртам книжето и пишувам: „Речи ѝ: врагот нека ја носи и неа и нејзиниот крив нос, крива уста, поткршен заб и магарешки уши!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Онаа со крив нос? - И таа и други.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)