кутар (прид.) - човек (имн.)

Сепак, неможно беше човек да остане мирен гледајќи го ѕвонарот. Кутриот човек!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ах! кутриот човек!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Како финиш на сета пародија, еден скитник ми запроси десет денари. Ох, кутриот човек.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тоа е пак поради нејзината нога...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Го зеле кутриот човек и со џипот го пренеле во Смрдеш, а оттаму во Брезница го наполниле со олово...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Можеби во такви часови Аритон Јаковлески веруваше дека ќе наплати за сѐ изгубено во животот. Кутриот човек!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
„Покри се, добога, Клеманса!...“ ѝ вели така бесен...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)