личен (прид.) - барање (имн.)

Само Ѓурчин патем напомена дека се чувствувал непријатно кога е принуден да го употребува потписот за да се спротнат одлуки за кои не постојат лични барања.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој сметал дека станува збор за праведно решение кое за жал не е поткрепено со лична молба, а на суштинскиот дел му недостасувале и валидни податоци; притоа барањето пристигнало со прилично задоцнување, што се сметало за спротивно на духот на прописите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)