личен (прид.) - правец (имн.)

Таму го вртиш во раз­лични правци и со тоа движење предизвикуваш различни сликовни ефекти (компју­терска графика) на екранот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сетилно осознаваната игра во подрачјето на симулациите, виртуелноста, телепрезентацијата, отстранува­њето на телесното и неговата обновена „целовитост” е овозможена во ова умет­ничко дело токму со, едноставно речено, стартувањето (уметничкото дело како процес), кога го земаш споменатото око од подметнувачот, го држиш некое време во рака и потоа одиш со него во транспарентната тиква.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)