мек (прид.) - лице (имн.)

Но многу повеќе за мојот срам: плачев и удирав до болка со тупаниците по меките лица на децата, ги кршев навечер туѓите прозорци, им нанесував штета на сите од улицата колку што можев.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Додека беше одвоен од нас, се одмаздував за неговата мака. но многу повеќе и мојот срам : плачев и удирав до болка со тупаниците по меките лица на децата, ги кршеа навечер туѓите прозорци, им нанесуваа штета на сите од улицата колку што можев.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)