мокар (прид.) - крпа (имн.)

ПЕТРИЈА: (Му ја врзува крпата околу глава.) Така. Сега ќе ти помине, куме.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Уште од скалите го удри интернатската миризба на ходникот - лимени кофи, мокри крпи, вечерни дежурства и цвикнати догорчиња.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
ПЕТРИЈА: А, да му врзам една мокра крпа на кумот на главата (Ја кваси крпата од кофата од бунарот.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Потоа му ставија мокра крпа врз вжештеното чело.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
На почетокот бев среќен што го имам поголемиот дел од одајчето за себе иако секој ден навечер морав да ја метам косата и со мокра крпа да ги бришам штиците, а потоа да ја постелам рогозината врз сѐ уште мокрите штици, да подметнувам еден крпарник врз неа и со ист таков да се покривам во ноќите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)