молежлив (прид.) - поглед (имн.)

Наоколу клекнат народ со молитви исушени врз устите, со сач-небо над главите, со молежлив поглед кон небото, со отворени души кон Бога: Скрсти одам, Бога молам Дај ми, Боже, дожд Дај ми, Боже, дожд Дај ми, Боже, дожд.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Девојката не се ни помрдна од местото кога братучедот застана до неа.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Долг и молежлив поглед пушти пред себе.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Му упати молежлив поглед на човекот со лузната, но тој беше зафатен правејќи совршени крукчиња од чад со усните.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И на Реџов му е јасно колку е несигурна верата од која само во крајна нужда се бара спас, како во расказот Судниот ден, кој впечатливо зборува за големата суша и за молежливите погледи кон небото.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)