мој (прид.) - потчинет (имн.)

- Немате слушнато зошто ме бараат? Зошто сум им потребен? - го прашав колку што е може повнимателно мојот потчинет Вртанов, а во врска со наредбатата на убавата Росана.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Со еден збор отворено му се ругам на мојот потчинет, иако сум свесен дека она неуморно демонче демне над секој мој неизречен збор, го лови со акробатски скокови и му го поднесува на мојот потчинет на начин што јас не можам да го одгатнам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Изгледа сѐ уште те немам прочитано до крај, почитуван колега, му се обраќам во мислите на мојот потчинет без да го погледнам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)