И што да напишам? Во машината до мене стоеше ставен лист хартија, потсетник на мојата неостварена повест, на кој сега отчукав неколку реда, повторување на зборовите што ги рече денес Вангел: „Сега, Симон, нема што, утре заминуваме.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Јас на тоа се зезам, дека ги жалам моите неостварени соништа.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)