мој (прид.) - убав (прид.)

Мојата Литература, мојата Убава Книжевност, мојата Belles Lettres, повторував во себе, стискајќи ја во раката својата единствена лична карта - моите книги...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Верував дека некако ќе се разбереме, но дувна ветар и ги избриша моите убави цртежи.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Некаде од некој агол благодарно ми се смешка мојата Убава Книжевност, мојата невидлива Belles Lettres...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Како поголем дел од моите убави особини да спијат.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Садевме тутун, па немав веќе време за да му се препуштам на размислувањето за мојот убав пат во животот за каков со ноќи мечтаев, за градење на мојот иден живот со најубави мисли кои никогаш не можат да се запишат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
И викаше дури и камилата се исплаши.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)