навален (прид.) - глава (имн.)

Со навалена глава се влече по татка си.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Уште на истиот час, кога даскалот Бино им зададе на I и II одделение и отиде на третата редица кај III одделение, Нешка, пишувајќи ја задачата од читанката, со навалена глава на левата рака, ги сврте очите налево.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)