највисок (прид.) - стена (имн.)

Го здогледаа во подножјето на највисоката стена, онаму кај што удираше водата од реката, кај што беше најдлабока, во „бездното“ или „инката“ како што го викаше народот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)