најголем (прид.) - круша (имн.)

Ќе ве седнеше околу најголемата круша и нешто ви раскажуваше.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ќе дојдеше кај нас дури кога ќе пиевме чај, ќе го донесеше со себе она негово вечно извињајус, ја виноват и ќе избереше место негде скраја што не паѓа в очи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)