невиден (прид.) - спокој (имн.)

Се погледнувам И чувствувам невиден спокој: Та ние сме еднообразни двата, Два повенати, изѕемнети брата, Стуткани, свиткани обата Од тоа што низ нас поминало И не нè одминало.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)