негов (прид.) - вујко (имн.)

За Татко, покрај фактот дека во воената гимназијата во Битола се школувал неговиот вујко Фетхи-беј Окијар и си ја беше сврзал таму судбината со Ататурк, значајно беше и сознанието дека овде, во ноември 1908 г., дефинитивно е усвоено латинското писмо на неговиот албански јазик.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Набргу ни откри дека тоа беше портретот на неговиот вујко Фетхи-беј Окијар, кај кого живеел за време на своите студии во Цариград.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Од сонот, прв изнурнуваше, со своите пораки, со својот комплексен живот, неговиот вујко Фетхи-беј Окијар-Македонецот, од Прилеп, со кого, во младоста, Ататурк, токму во Битола, во која, според Татко, можеби се криеше тајната на вековите, ги коваше плановите за судбината на Отоманската Империја и на нова Турција.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ми остануваа, за целосно разјаснување и за откривање, вистинските одговори на двете клучни прашања за кои Татко мошне ретко и недоволно зборуваше: средбата со Ататурк и односите со неговиот вујко Фетхи-беј Окијар.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тие го пречекале, го задржале извесен период и, на крајот, го упатиле кон Цариград, кај неговиот вујко Фетхи-беј Окијар, во времето на судбинските битки за нова Турција.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Печалбарскиот живот го почна со тајфата на Аргира, неговиот вујко.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Татко, дел од студиите по право и исламска филозофија ги оствари во Цариград, кај Мајкините роднини, а неговото студирање го надгледуваше, колку што му дозволуваше времето, неговиот вујко Али Фети Окјар, тогаш министер за внатрешни работи, а потоа и прв премиер откако Турција беше прогласена за Република на чело со Мустафа Кемал Ататурк.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко беше импресиониран од кусата средба со Мустафа Кемал во резиденцијата на неговиот вујко Али Фети Окјар и од неговите зборови дека на Турција повеќе од кога било ѝ се потребни млади, школувани и храбри правници како него.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Најмногу на нишан му беше Француската граѓанска револуција од 1789 година, кога самиот во животот се соочи со Младотурската револуција, на 23 јули 1908 година, започната од ресенчанецот Нијази-бег, а подоцна и со Револуцијата на Мустафа Кемал и неговиот вујко Али Фетхи, тој како да започна да го менува мислењето за револуциите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Со својата кадиска диплома со која се здоби во Цариград во времето кога се разминуваа Отоманската империјата и новата Република Турција, во обете вклучен неговиот вујко Фетхи Беј Окјар, беше судија во монархистичка Албанија во времето на кралот Зогу, па адвокат и на крајот социјалистички судија во првите денови на комунизмот во Македонија, дел од Југославија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)