негов (прид.) - стебло (имн.)

Но набргу, како одговор на тоа негово тешење, пак по неговата дира, зеде да се прибира кон неговото стебло, со едно сосема бесшумно довлечкување на свитканите нозе, познатата прилика на упорниот мршар.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се провре низ оградата и влезе во градината, се растрча, а по некое време дојде до борот сред градината и почна да копа крај неговото стебло.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Дури и го виде како се добра до неговото стебло.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го делкале неговото стебло, но глужд до глужд останало црно, испупчено.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)