ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Какви беа неговите вистински чувства спрема Големиот Брат ?

Затоа нему, во првиот момент, ни през ум не му мина дека оваа ситна, грда мома е неговата вистинска свршеница.

Камилски слушајќи го Татко со наплив на видлива возбуда, кога тој го спомна рајот на детството, почувствува дека се дојдени неговите вистински пет минути за да изнесе прв пат на Балканот една од скриените пораки на неговата париска дисертација Придонес за студија на детето во контекстот на јаничарската судбина на децата и воопшто на народите.

XXII Татко со години над своите отворени книги размислуваше за потеклото на јазикот, за неговата вистинска дефиниција.

Обично кога влегуваше во својата библиотека, застанат првин крај отворениот прозорец на чардакот, ја вдишуваше свежината на воздухот која идеше од модрите води на блиската река и густите врбјаци на самиот брег, потем стапуваше во својата библиотека, за со погледот кој шеташе од рафт до рафт мило да ги погали книгите, како свои верни чеда, кои постоеја за да ги штитат неговите вистински чеда.

Ќе ме боли срцето ако тој збор пречесто излегува од твоите усни, ако како флаер го делиш по сокаците, сквернавејќи го неговото вистинско значење.

Сонцето се крева, блеска и Богдан гледа дека тоа излегува на неговото вистинско место, зашто досега секаде каде што шеташе по светот, гледаше дека излегува сè на погрешно место.

Кој може да каже, барем од нашиве сегашни сознанија, кои се неговите објективни физички параметри, која е неговата вистинска детерминанта: и во физичка и во филозовска смисла?

Беше продал досега повеќе такви книги низ целиот Медитеран, и, задоволен многу поради тоа, сега повеќе се посветуваше, и без очигледна желба за корист, на душевните проблеми на пријателот, кои најчесто вешто ги измислуваше и комбинираше, додека да ја дознае неговата вистинска тајна.

- Да им се позлати српот, - си прошепна старецот, па ги сврте очите кон ледината над својата колиба, каде што некогаш во неговото вистинско време, пред повеќе од дваесетина години, се брануваа златни жита.

Но, тоа секогаш било еден голем, еден негов вистински лов, во кој секогаш знаеше да заплива без двоумење, тој лов на осамените вепри.

“205 Во овој пасус, Зонтаг можеби ја преклопува неискреноста на кампот, неговата отуѓеност и далечност од предметите и практиките со кои се зафаќа и ја запоставува неговата вистинска љубов кон нив.206 Но, има право што го нагласува темелното доживување на сите идентитети како улоги.

Беше свесен дека неговата вистинска татковина се наоѓаше некаде во исчезнатиот рај на детството, во времето кога во Солун царуваше убавината на разликите.

„Од тоа што ми го прочита точно е само она ‘стар психоаналитичар’.

Потајно насетувам дека бесот, со кој тргнал кон Виена, е всушност насочен кон тамошниот стар психоаналитичар: бидејќи тој е неговиот вистински и главен непријател, философ кој ја раскринкува неврозата, голем разбивач на заблудите, некој кој знае што е што и добро ја познава изворната генијалност.’“ Потоа го остави написот на масата, и рече: „Со колку суптилна иронија Ман го напишал ова!“

Стоевме сѐ додека учителот кроце и внимателно не го допиша во дневникот неговото вистинско име: Славчо.

Јасно и неоспорно е дека без добар превод не може да се постигне саканиот ефект – ниту да се претстави еден жанр, ниту еден автор, ниту едно дело во неговата вистинска значенска и естетска димензија/функција.