негов (прид.) - светол (прид.)

Бигорот што му го беа оставиле овие мисли и ова страдање можеше да се насети по зграгорениот, вџасен поглед на неговите светли, продорни очи, по бледото, испиено лице, по предвреме побелената разбушавена брада.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Можеше да се погоди грда, лоша пролет, со снег, со фортуни, што мислите, зар тоа можеше да го замати неговиот светол поглед, да го замрачи првомајското сонце?
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Можеби и самиот не го знаеше тоа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)