неизбришлив (прид.) - трага (имн.)

Тука, во Корча, во еден дел од моето паметење чувам уште едно место кое остави неизбришлива трага..
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И следува констатацијата дека средината во која живеам остава неизбришливи траги во душата, дека повеќе животот не ми изгледа едноставен како што сум мислел порано, дека мојот поглед кон многу нешта од корен се менува, и животот на човекот е темна и празна провалија.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)