непознат (прид.) - тага (имн.)

Наеднаш, преку негова волја, во зборовите му се проткаа непознатата тага и чувство за човек што му ја отрул душата.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Никогаш... никогаш нема да те заборавам - шепоти Влатко чувствувајќи некаква скриена, непозната тага. ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Наеднаш, преку негова волја, во зборовите му се проткаа непозната тага и чувство за човек што му ја отрул душата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)