ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Едно претпладне во нејзината канцеларија таа ми даде ливче на кое беа напишани неколку имиња. „Ова е само почеток“, ми рече.

Докторката Милја нѐ однесе во нејзината канцеларија на десетина чекори од кома-собата, таму дојде и нејзиниот сопруг, мојот брат доктор, сестра ми, брат ти.

Но сепак понекогаш се фаќаше како скришум го погледнува кога минуваше покрај нејзината канцеларија.

Во нејзината канцеларија беше само работникот Ристе Петревски кој ми рече нешто, но јас не разбрав што ми рече.

На пример, има еден миг кон крајот на Милдред Пирс кој е краток, но од кој ти запира срцето.

Милдред се појавува од својата замрачена канцеларија за да се соочи со Монте, кој, сега таа сфаќа, ја изневерил и ја банкротирал.

Само за миг, додека Милдред се устремува преку собата до телефонот, сенката што ја фрла некоја надворешна светлина низ венецијанерите од двокрилната застаклена врата од нејзината канцеларија прелетува, и тоа двапати, во тенки паралелни црти врз кривините на облото и во костум хармонично обружено сензуално тело на Џоан Крафорд и врз нејзиното вџашено, величествено, свесно, згрозено, но решително мирно лице.

Сето ова се случува во само една секунда од метражата на целиот филм.

Таа има обичај да рече дека нејзината работа како правник е од оние „од седум до три часот“ и дека, откако ќе ја заклучи фиоката од работната маса во нејзината канцеларија, го заклучува и мозокот, па дома си доаѓа мирна, што се однесува до службата.