Нивните лица не ги гледам, но ги гледам нивните чевли, нивните празни ногавици.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А ги гледам нивните празни ракави, ногавици, пачавици и од секоја по малку плач ми се собира.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Беше гладен, чуваше во себе едно тивко сожалување кон оние неуморни питачи, што и молитвеа на ноќта, клекнати поколеници и загледани во ѕвездите, но сеедно со чувството колку бесмислено може да биде тоа нивно празно завивање.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)